1. 26.
    0
    şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
    o mahur beste çalar müjgan'la ben ağlaşırız
    gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
    yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız
    o mahur beste çalar müjgan'la ben ağlaşırız

    bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
    güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
    hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
    gittiler akşam olmadan ortalık karardı

    bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
    sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
    simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
    geceler uzar hazırlık sonbahara
    ···
   tümünü göster