bugün eski kız arkadasımla yasadıklarım

ikimizde nasıl açılıcağımızı bilmiyoruz nasıl devam edicektik konusmaya ben ondan o benden bekliyordu. ama ikimizde bakışları değişti eskisi gibi bi nebze kadar olmasada sevgiyle bakmaya baslıyor gibiydi. onu rahatlatmıstım nede olsa içini boşaltarak rahatlamıştı. böyle oturararak olmıcaktı bende az gezelimmi diye bir soru sordum belki yürürken açılırım gibi saçma bir düşünceydi sanırım. hem artık otur otur bide konu ağır olduğundan üstümde bi ağırlık vardı sıcak basmıştı. kızda sanırım benimle aynıydıki hemen bencede tamam olur dedi. cafeden ayrıldık yavaş yavaş yürüyoruz birbirimize bakıyoruz.bir yandan öyle konuşuyoruz bi aşk konusuna giriyoruz ordan çıkıp baska konulara bi sabit muhabbette kalamadık ikimizde varıcağı yeri bilemiyorduk ve korkuyorduk adeta. yürürken hafif bir yağmur basladı (dediğim gibi hafa kapalıydı zaten) içimden işte çok iyi bir etken dedim yağmurda ne yaptıysan yaptın. sordum kıza sorun olurmu yürüsek yoksa gidelimmi bi yere dedim yok yürümek suan en iyisi dedi ve ben gittikce mutlu oluyordum