yeni tanıştığım bir kızla

"iyi de böyle başlayan nasıl güzel olur... " derken deponun kapısı açıldı bir anda. biz hemen normal arkadaşmışız gibi düzelmeye çalıştık. o ana kadar birbirimize yakındık çünkü
gelen kişi merveydi.
"bana niye söylemeden çıktın!" diye şakayla karışık söylenirken bana baktı göz ucuyla
"etmeesseklemuhabbetkusturursun hoş geldin" dedi
"naber merve?"
"iyiyim sen nasılsın?"
filan falan konuştuk.
ama bizimki ile konuşamıyorduk. çünkü anlatmamıştı beni ve kimsenin bilmesini istemiyor gibiydi.
merve bir anda döndü ona ne dese beğenirsiniz "seninki bugün gelmedi mi? hayret hiç kaçırmazdı aralarını"
beynimden bir kez daha vurulmuşa döndüm. kız da şaşkın şaşkın bana bakıyordu.
"merve" dedim, "sen neler yapıyorsun? nerede oturuyorsun?"
"benim evim şurada hemen. yürüyerek gidip geliyorum. hem spor oluyor."
severim kendiyle barışıkinsanları. biraz da inat olsun diye "aa benimde aynen. komuşuyuz desene"
"ciddi misin nerede tam olarak?"
ona anlattım. aramızda sadece bir apartman vardı.

"akşam birlikte gidelim buradaysan" dedi