0
korentlil'r, ülkeleri
pers istilâsı tehdidi altındayken, gösterdikleri yurtseverlik nedeniyle,
fahişeler için bir anıt dikmişlerdi. firavunlar çağından kaldığına
hiç kuşku olmayan bir gelenek, bugün aşağı mısır'ın en saygıdeğer
aileleri arasında pek geçerlidir. bu ailelerin kadınları, tanrılarından
bir şeyi özellikle istediklerinde, ahmed-el- bedevi'nin mulid'ine
(ülkenin en popüler dinsel bayramlarından biri) katılmaya
ve orada karşılarına ilk çıkacak erkeğe kendilerini vermeye ant
i̇çerler.
toplum yararı için kadınlara yüklenen töresel görevler,
bazı halklarda bütün kadınları kapsar, bazı halk grupları da, özel
olarak seçilmiş, tanrının kanları savılan kadın rahibeleri ve
lıierodülleri (eski yuııan'da tanrıya adanmış tapmak esirleri)
görevlendirirler. bu kadınlar, görevlerini ya tapmaklarda fahişelik
yaparak ya da tanrının kutsanmış rahipleriyle kutsal birleşmede
bulunarak yerine getirirler.
yaratıcı ve üretici kutsal gücün tabiatla insanlık arasında
desteklenip yayılması için. sadece "cinsel birleşme yöntemi" kullanılmaz;
şehevi heyecan veren her şeyin bu gücü tahrik edeceği
düşünülür. böylece her çeşit müstehcen söz ve faaliyetin dinsel
tılsım amaçlarına yararlı olduğu kabul edilir. bengalli kochslara
göre, "tanrı, karşısında çıplak kadınların «aksettiğini görmekten,
müstehcen şarkılar duymaktan hoşlanır ve karşılığında iyi bir ürün
ve bereketli yağmurlar gönderir". bütün bu tılsımlı uygulamalarda
başarıya ulaşmak için. çıplaklığın yardımcı olacağı yolunda evrensel
bir kanı uyanmıştır. bu çıplaklık, pagan ayinlerinin bir kalıntısı
olan büyücülüğün bir şartıdır. bugün avrupa'nın kapalı
topluluklarında hâlâ rastlanan yağmur yağdırma törenlerinde, bu,
açıkça göze çarpmaktadır
ördek kardeşiniz pgibolojisini bozmak içinn