sosyal itici

izole
Zaman dursun, gerek yok artık
Ama sustum, onlar aldansın
Kaçar uykum; gerçeğe daldım
Hava puslu… Bırak öyle kalsın
(x2)

Sen bildiğin yoldan git, ben çizdiğim…
Sana göre özel anlar derdim değil
N’apardın yanıltsa seni her bildiğin?
Ahval nedir? Hafif gergin miyiz?

Gel pislik, ben ters istikametim
Girişin olur kötü perspektif
Komik olmayabilir her espri
Hayat sert iştir ve de ben ciddiyim

Bu bir rol! Bana inan beyim;
Sen kontrol edemiyorsun bayat iradeni
Bunu bilmiyorsun hatta yalan biraz dedin
Ama duymak istemiyorum hayat hikâyeni

Bir masada otururken geliyor kobay
Onun boş sohbetlerine esir olamam
Bana deli diyorlar…
Ve aksine dair fikirlerim bu tanıma veriyor onay!

(nakarat)(x2)

Konuşmuyoruz aynı dilde, aynı yerde yaşasak da
Çıktıkça indiren basamaklar var
Açık konuşmak burada yasak aslan
Bu yüzden bana susmak yarar sağlar

Derdimin bir kısmı da yasalarla
Görüp sesini çıkarmayan asalakla
Bekleyip diyor “otorite pas atarsa;
Triplekse terfi ederim karavandan”

Beni toplumdan kopardı fikir çatışması
Artı kendilerine benzemeyene trip atılması
Merak etmiyorum artık işin aslı nasıl
Bu tıpkı henüz çürümemiş dişin ağrıması

Dışarıda hava nasıl? Bilmiyorum, rapor ver
Anlatırsam insanları adım olur La Fontaine
Beni hor görür giyen ayağa makosen
Bana göre izoleyim, ona göre asosyal…

(nakarat)(x4)