ben de anlatıyorum panpalar

bir kaç alış veriş yaptık. yarın o gidecekti, sürekli aklımdaydı. bu sefer diğerlerindne çok farklıydı. saatleri sayıyordum. 24*23 *22 akıp gidiyordu. yarın bu saatlerde yanımda olmayacaktı. otel odasında aldığı kıyafetleri valizine yerleştiriyordu.

aldıklarından biri defoluydu. aaa dedi, bu defoluymus. elinden kaptıgım gibi kosmaya basladım. hemen magazaya gidip, degistirecektim. o gomlegın parası onun 2 saatlık calısma parasıydı. emegının bin olmasını istemedim. insanların arasında, hızlı hızlı zara nın magazasına vardım. bu defolu deyip, hemen değiştirmelerini bekledim. mına koyim saat işliyordu. 20 saat sonra yoktu. hızlı olmalıydım. bu sefer hızlı hızlı değil koşa koşa döndüm otele.

o gülen yüzü, bir kuçak açması na dünyayı 5 tur koşardım amk. sonra öpmeye başladım. gözleri nemlendi. ben son bi kez olsun sevişelim diye düşünürken o son saatlerimiz saymayı hiç bırakmamıştı. bir kez daha utandım kendimden. yanına uzandım. göz yaşlarına elledim.

gözlerim nemlendi, nefesim düşümlendi. ağlama demeyi 3 nefeste zar zor becerebildim.