kıyıya vuruyordu cesetlerim

Emirler fayda etmiyor, adam bir Herkül heykeli gibi dimdik duruyordu o karanlığın içinde.
Başka silah sesi gelmemişti. Genelde roketatarla saldırıp sonra ateş altına alırlardı.Bu bir saldırı gibi değildi. Gerçek sonra ortaya çıktı…
Vurulan asker nöbet eşine, ‘sen bu dağlarda nöbet tutarken, senin manita disko bar geziyordur’ demiş, diğeri de hiç düşünmeden G 3 ü seriye alıp ortalığın dıbına koymuştu.
Allahtan vurulan kendini yere atmayı başarmıştı, bacağını bir kurşun sıyırmıştı sadece.
Benim için durum daha dramatikti aslında, Bingöl’de bir komutan , izmir’de ise sıkı bir kaybedendim.
Kimbilir Fulya diskolarda barlarda neler çeviriyordu? Tek bir telefon dahi etmemişti, ayrılmıştık ayrılmasına ama biz buna alışıktık ve ben Genç denen cehennemde kelle koltukta yaşıyordum.
Neredeyse her gün ilçeyle ilgili bir saldırı haberi düşüyor olmalıydı televizyonlara; mayın, baskın, çatışma, uyuşturucu…
Anam, babam ve kardeşim dışında arayanlar kankalarım Mehmet ve Devrim’di.Annem her aradığında sesi titriyor, sürekli mektup ve kartpostal yolluyordu.