1. 101.
    +4 -2
    ben de bi anımı anlatayım beyler.6 sene önceydi sanırım. 17-18 yaşlarındaydım. kış günü babam ve annem apar topar köye gittiler bana evde yalnız kalmamamı dayıma gitmemi söylediler. ben de tabi salağım evde rahat rahat sigara içebilmek için evde kaldım. geçe üç gibi yola çıktılar. ertesi gece saat iki sularında kapım çaldı biraz tırstım camdan kimin geldiğine baktım valizleri elinde halam gelmişti. köyde kalıyodu halam o zamanlar. neyse kapıyı açtım içeri aldım salona geçti direk yüzüme hiç bakmadan. salona geçer geçmez telefon çaldı. annem arıyordu olm nabıyosun dedi. bu saatte araması garipti. iyi anne dedim sizden ne var ne yok derken olm biz halan hastalandı diye geldik köye hastaneye kaldırıldı ama kurtaramdılar halanı kaybettik dedi. o anda aklımdan neler geçti ne yapmak istedim hiç bilmiyorum ama salona hiç bakmadan dış kapıya koştum hayatım boyunca böyle ağladığımı hatırlamıyorum. hemen dayımlara gittim. dayımlara anlattım olanları hiç kimse cesaret edemedi oraya gitmeye. sabah dayım gitti eve. ama içerde hiç bişey yoktu. iki yıl pgibolojik tedavi gördüm. o günden beri geceleri ışıkları söndürmeden uyurum.
    ···
   tümünü göster