korkunç hikaye anlatıyorum toplaşın

panpalar bu partı da girip mola vereceğim, dondurma yicem * sonra da 2-3 bölüm daha yazıp bırakmam lazım,
eğer istek olursa önümüzdeki gece yine aynı saatlerde paylaşıma devam edebilirim, hikayeyi bitirerek burada anımı yaşatmak isterim elbette.

... dediğim gibi, benden önceki deneme boşa gitmiş, kapı kilitliymiş ki bu çok doğal. bizimse buna bir çözüm üretmemiz gerekiyordu.

ufaklardan bazılarını zorla ikna edip parkta bıraktık, amk çocukları illa gelecez diyorlar, sonra yarı yolda bırakıp gidecekler. neyse, 7-8 kişi vardık yine sanırım, yol kenarlarına park edilmiş arabaları siper ederek, sanki operasyondaki bir tim gibi (tabi dışardan bakınca yine gib gibi komiğizdir muhtemelen) yavaş yavaş ilerlemeye başladık,

bu aparmanın yanında, tam kavşak köşesinde, park tarafına doğru bir komşu apartmanı vardı, onun altında da baharatçı vardı, z harfi ile başlayan bir şey diyorlar bu dükkanlara, züccaciye diyecem ama değil, baharatçı diyelim biz her neyse, burayı unutmayın.

kapının önüne geldik, tabi bu sefer daltonlar gibi dizilmek yok, son derece organizeyiz güya.
amacımızsa, aparmana giren ya da apartmandan çıkan birini görüp kapı açılınca kapanmadan tutarak içeri girmek, ben yine de önce bir deneyeyim dedim,

hafiften yusuflayarak gittim kapıyı iteledim, şaka gibi, açıldı...