metrobüste kızılötesi ile kız kaldırdım

dersin başlamasına daha 2 sigara hakkım vardı.. ve artık sigarayı yakmamla şeytan ve meleğin savaşını başlatmıştım.. ama şeytaan haklıydı; ben kim o kızla takılmak kim? daha doğru düzgün cebinde parası olmayan bi adamla bu kız neden birlikte olsun? hele ki o etrafındaki zengin binlerini görünce ezikliğim bin kat daha artmıştı...

kızgınlığım o'na değildi panpalar... kızgınlığım kendimeydi.. hayat birşeyi daha öğretmişti bana: "kuracağın hayaller bile parayla" ... derse girmeden gibtirolup gitmek geldi içimden... olurda karşılaşırsak kendimi daha da yitik bir insan kimliğine sokmanın bir anlamı yoktu.. gitmeliydim.. hoca gelmeden sınıfa koşar adım yukarı çıkıp defterimi ve ders fotokopilerini aldım.. tam kapıya yönelecektim ki, tam karşımda kapının eşiğinde durup bana gülümsüyordu ...