lisede asik memo okurdum

Bahar geldi her taraf çiçek böcekle doldu
Buna en çok sevinen neşeli fikim oldu

Çiçeklenmiş kırların otların arasında
Güneş vurmuş parlıyor fikimin kafasında

Fikimde daşşağımda börtü böcek yürüyor
Gözlerim her tarafta kadın kötü görüyor

Cemre düştü havaya, suya, en son toprağa
Ve en nihayetinde dübüre ve damcığa

Barrağa düşmez cemre, yaz kış zaten ondadır
Fik her zaman sıcacık, lakin kışın dondadır

Şimdi çıkmış bakıyor baharın neşesine
Kötlerin ve damların mümkün her köşesine

Kötler damlar aniden pıtrak gibi açıldı
Memeler yakalardan ortalığa saçıldı

Açtım daşşaklarımı karşıdaki bayıra
Azad ettim fikimi saldım yeşil çayıra

Serin rüzgarı yiyen daşşaklar tortop oldu
Fikin damarlarına doğadan kuvvet doldu

Koşarak yuvarlandım çimenlerin üstünde
Fikimden çok sevindim ben fikimin nezdinde

Çiçeklerden taç yaptım fikimin kafasına
Kıral gibi kuruldum kötlerin arkasına

Kötler ürkek kuş gibi sekerekten kaçtılar
Uzağımda durarak damlarını açtılar

içimdeki mutluluk öylesine çoktu ki
Yüreğimde bedbahtlık zerre dahi yoktu ki

Ne kaçan kaselere bir an için üzüldüm
Ne de kovalamaya peşlerine düzüldüm

Açtıkları damlara bakarak keyiflendim
Otuzbirci diyorlar, o kişi işte bendim

Hemmen avuçlayarak neşeli barrağımı
Yemyeşil çimenlere sürte sürte başşağı

Sıvazladım barrağı kötleri seyrederek
Burnumdan memelerin kokusunu çekerek

Yatıp çimde sırtüsü attırdım gökyüzüne
Ben bir havuz heykeli fikim sanki fıskiye

Atmıklarım havada damla damla oldular
Tam tepede bir ancık öylecene dondular

Fikim oldu bir fidan atmıklar oldu çiçek
"Barrağım çiçek açmış, acep yaz mı gelecek?"

Baktım neşe içinde elimdeki barrağa
Kendini salıvermiş iki kıllı daşşağa

Dedim Memo baharın kıymetini bilesin
Ruhun neşe doluyken çok otuzbir çekesin

Damlar kötler bahane, gönül attırmak ister
Fiki tutan o'sbirden başkacana ne ister?..