hıncal uluçtan beklenmeyen bir yazı olmuş

pgibolojik devşirme derler fenerhahçenn yaptığına. şikesi şusu busu demiycem. radikal kararı radikal çöküntüler getirirdende bahsetmiycem. bu ülkede fenerbahçe sembolik bir sempatizanlıktır. aşk maşk değil bildiğin egodur. elit kesime mal edilmiş bir egodur. ben fenerbahçeyi sevmiyorum demiycem, taraflı tarafsızda yazmıyorum. lakin galatasaray taraftarının tarihin diğer ucundan gelen tribün başarısızlığını klüp bazında incelemek ne kadar mantıklı? ozaman bu ülkenin en büyük takımı beşiktaş değil midir? bu gün hangi ülkenin hangi takımına sorsanız çarşıyı biliyor, bakın beşiktaşı değil çarşıyı biliyor. bu bağlamda başarılı olmuş bir devşirmenin uzantılarının bu kadar çok ilgi görmesi olağan. ak partiye oy verip işsiz kalıp elhamdürillah diyen bir toplumdan çokda fazla mantık bekleyemezsin.