bu da benim hikayem

#202 - 178i atlamışım buradan sonrasına da ayar geçmeyeyim diye. yeni parttır.

sabah duru'dan önce uyandım. bir süre hiç kıpırdamadan onu izledim. aklımda bir sürü düşünce vardı, her biri kafamı teker teker kurcalayan. duru bana aşık olmuştu, beni seviyordu biliyordum ama peki ya ben? farklıydı duru ile olan ilişkim. ne eceyle olduğu gibi kavga gürültü içinde ne deniz'le olduğu gibi sürekli pamuk ipliğinde. güvenliydi, sakindi, iyileştiriciydi ama sevgi değildi. üzmek istemiyordum o'nu asla. o'nun sevgisine karşılık veremediğim halde ne kadar yürüyebilirdi bu ilişki diğer temellerin üstünde? bunların her birini düşündüm huzurla uyuyan yüzünü izlerken. bir ara, bir gülümseme oldu dudaklarında, uyandı zannettim ama uyuyordu hala muhtemelen mutlu bir rüyanın kollarında. o'nu izlerken tekrar uyuyakalmışım sanırım çünkü duru'nun beni öpmesiyle uyandım. gözlerimi açtığımda aşk dolu bir çift yeşil göz mutlulukla beni izliyordu.

-biliyor musun, bir ara bu sabah bende seni izledim böyle senin yaptığın gibi dedim ona bakarak.
-nasıldı peki? diye sordu masumca
-huzurluydu dedim gerçekten içimden gelerek.
-benimki de dedi gülümseyerek.
-bir ara uykunda gülümsedin bana, rüya mı görüyordun dedim merakla.
-seni gördüm bütün gece, sanırım yine seni gördüm ki gülümsedim dedi biraz utanarak.

duru öyle deyince içimde bir yerde aradığım sorulara cevap oluştu. ben bu kızı sevebilirdim, sevmeliydim çünkü son kurtuluşum o olabilirdi. o düşünceyle sarıldım sıkıca duru'ya. o da bir şeyler döndüğünü hissetmiş olmalı ki sordu bana.

-aşkım? dedi imalı bir biçimde.
-hmm dedim sarılmaya devam ederek.
-bir şey mi oldu dedi endişeli endişeli.
-çok kötü bir şey hemde dedim.

uzaklaştırdı kendini, gözlerimin içine baktı korkuyla.

-noldu? dedi duyacaklarından korkar biçimde.
-nolsun, aşık oldum sana dedim...