hayatım sikildi ne yapayım amk

bu arada evde ekmek yok. rahat diyorum 1 ay evde sadece ekmek yenildi. çay içildi. ama çayı elektronik aletlerle demliyoruz. tüp doğalgaz kegib. çok extreme bi şekilde çay demliyoruz. iftar falan açılıyor ama nasıl açılıyor gel bide bana sor.

neyse o gün eve yürürken ezan okundu ben hala minibüs yolunu yürüom, oraya kadar gidicem metroya binicem ohoo. ayakkabı kalkmaz oldu su doldu içerisi. ayağımı hissetmiom. ezan okunda aradan 40 dakika falan geçti metroya gelmiştim. cebimde 50kr para vardı su alabilirdim. almadım. inat ettim. öl amk burada dedim kendime, sana su verenin anasını gibeyim dedim. eve gitmeden su içenin anasını gibsinler dedim. yemin ettim. eve gittim ezandan 1.5 saat sonra. yalvarıyorum su verin diye. içtim. çayı ısıttılar bi şekil. ekmek aldım biraz yağ kalmıştı az biraz. onu sürüp yedim.

velhasıl baktım böyle olmuyor yol param zor denkleşiyor amk. dedim yeter bırakıyorum okulu. ilk sene devam etmedim okula. bıraktım öyle.

2.sene bi başlarsın durumlar biraz daha düzelir gibi oldu çok şükür. 1. sınıfı bitirdim 2. sene. ama o senede yok yok amk.

en sevdiğim ay ramazan, ne geldiyse başıma ramazanda geldi. dayımın kızı evden kaçar, eve misafir gelir. yine o ramazanda biraz karışır evdeki durumlar. yine borçlanma başlar. daha dibe gitmeye başlamışızdır.

he bunu diyeyim, ne zaman aha en dibi gördük amk. yannanı yedim desem, daha kötüsünü gördüm. istisnasız. bunun daha kötüsü olamaz, allah canımı alsın diyorum, bir bakıyorum öyle bişey geliyor ki başımıza, şükrediyorum bi önceki hale, lütfen o olsun diye yalvarıyorum. sonra bu halime en son diyorum, daha kötüsü görünüyor. sırf bu yüzden asla daha kötüsü olamaz demiyorum artık.

birazda cenabetlikten var sanırım. adım attığım yerde ot bitmiyor.

3. senem diyorum 2.sınıfı bitiricem okul biticek kurtulucam, belki adam olucam amk. üniversite diploması boru mu? boru amk boru ama bana girdi. ödeyemedim harçları. mecbur dondurduk kaydı. fakirlik kağıdı aldım amk. ağzım açlıktan kokarken çay ısmarlayayım mı diyen adama, ben evde çok içmişim eyvallah diyen ben gittim fakirlik kağıdı aldım. he diyeceksiniz bin fakirliğinden mi utanıyorsun? utanmak değil sadece kimseye muhtaç olmayı sevmem.