hayatım sikildi ne yapayım amk

6. sınıfı bitirdikten sonra, arada babamla görüşüyorum malum annem çalışıyor. babamın tek sözü oldu bana oğlum okulu bırak, kardeşine sen bak, ona verebilecek param yok. kardeşimin kreşe gitmesi lazımdı. babamın tek sözüyle okulu bıraktım amk. 1 sene kardeşime baktım. evden çıkmazdım amk o yaşta. evi temizler kardeşime bakardım. söylemesi ayıp ev erkeği olmuştuk bulaşık ütü süpürge ne ararsan var. ayak yıkamadığımız kalmıştı ki o ekgib kalsın. kardeşimi bezlemekten ona vakit kalmazdı.

o sene bi jeneratörcüde işe sokmak istedi annem beni. söylenilenle yapılan bi türlü örtüşmüyordu. kardeşime bakcam diye okuldan ayrılıyorum, jeneratörcüde iş buluolar. 1 hafta gittim ama adam beni deneye deneye bi hal oldu. paramı atmaz önüme, çakmak mı kayboldu demez. o zamanlar ki hala öyle para bulsamm elimi sürmem, eğildim parayı aldım derken arkadan geldi benim param dedi. biliyorum usta dedim, sana getiriyordum zaten. o parayı cebe indirme heveslisi olsam çoktan indirmiştim elimi havaya kaldırıp masaya yürümezdim heralde dedim. ama adamın yaptığı çok koydu. sinirden kendimi gibicem. her günde 8-9 kilometre yol yürüyorum. valide hanım yol parası vermiyor. hayatın zorluklarını öğretecekmiş aklısıra.