beyler az önce bir düğüne katıldım

bu sırada erdem bana o kadar yakın davrandı ki... ve seni(erhanı) sevdiğini o kadar güzel gösterdi ki... onun buna son verebileceğini düşünüp varmış gibi, her şeyden eminmiş gibi anlattım. o da seni sevdiğinden ve bu pisliklerden kurtarmak istediğinden hemen inandı bana... sorgulamadan... ne desem inandı...

şaşırmamıştım. aysunun bir yerlerde yalan söylediğini daha önce anlamamıştım da ama bugün bir şeyler olduğunu sezmiştim... pınarın ağlaması, tanerin akşam anlattıkları, aysunun sabah telefonunu açmaması... her şey onun bu işte parmağı olduğunu gösteriyordu... gülümsedim.

onu duyunca aysun bana dönüp benden özür dilediğini söyledi... her şey benim hatam özür dilerim...

devam et, sakladığın başka bir şey varsa anlat diyebildim...

bitti bu kadar diyerek sustu aysun...

bugünü beraber ayarladığımızı anlatmayacak mısın?

erhan girdi söze; nasıl yani beraber mi? ne diyosun erdem?!

gülerek erhana cevap vermeye başladım... artık olaylar beni germiyordu aksine aptal aptal sırıtmaya başlamıştım... sinirlerim o kadar alt üst olmuştu ki verdiğim tepkiler saçmalık düzeyindeydi, farkındaydım ama engel olamıyordum...