beyler az önce bir düğüne katıldım

kimse konuşmuyordu. pınar erhanın koluna girmiş bir bana bir aysuna bakıyordu... tanerin suratının halini gördülerse bile umursamamışlardı. erhan sabahkinden daha sakindi... taner başını yerden kaldıramamış hala başının arkasındaki yarayla oynuyordu. kanaması devam ediyordu ama çok az, elindeki kanı görmesem ben de fark etmeyecektim ama baş parmağında biraz kan vardı... bir peçete istedi, aysun hemen kalkıp -ev sahibi gibi- peçete getirdi ona...

erhan şaşkındı. hala neler döndüğünü anlamaya çalışıyordu.

ee anlatmayacak mısın erdem? niye topladın bizi buraya?!

ben toplamadım kardeşim, denk geldi, iyi de oldu... sabah konuşamamıştık şimdi konuşuruz işte... artık kapanmalı konu...

biz zaten konuyu pınarla kapattık erdem. konuşacağımız bir şey yok, hele bu huur çocuğuyla hiç yok deyip tanere baktı... taner de ona bakar gibi oldu ama hemen gözlerini kaçırıp yere doğru bakmaya devam etti...

kardeşim sakin. bu gece soru işareti kalmayacak kafamızda ve eminim sen kapattık desen bile hala soru işaretleri vardır... işte neyi merak ediyorsan şu anda herkes onu cevaplayacak... ben bile... deyip pınara baktım. ben pınara bakınca herkesin gözleri pınara döndü. ondan bir cevap bekliyordu herkes...

benim verilemeyecek cevabım yok diyerek rahatlattı pınar ortamı...

ve aysuna gelmişti sıra...