bir ağustos gecesi üç harfli hikayesi

beyler ben içeri girelim dedim. dışarıda direk gibi dikilmeyelim. neyse girdik içeri hatta kapıyı bir de kilitledik üstüne o züt korkusuyla. ışıkları yaktık koltuklara geçtik. kızlar hayatta dönmeyiz eve diyorlar. sanki minübüs var o saatte amk. hasan da burada kalalım bu gece dedi. benim canıma minnet, gidicez deseler giberdim zaten onları. kimsede gram uyku yok tabi. kulaklar falan da hafiften ağrıyor çınlama çok fenaydı çünkü.
beyler bir beş on dakka oturduk. sonra bizim yazlığın kapısı bir gümbürdedi, biz bir sıçradık ev inledi amk. kızlar yine ağlamaya başladılar falan. binler sonra televizyon açıldı amk. karıncalı karıncalıydı, sonra düzeldi. beyler şok amk. ben, sınıftayım. yanımda da hasan var. beyler dizi gibi ya. televizyondayız. üzerimizde gömlekler var. hasanla sırada konuşuyoruz. ben diyorum ki ya olum bunu ismailden saklamam ben. kız ayakta gibiyor ismaili diyorum. hasan sus lan biri duycak, olum adam hale den yeni toparlandı, ilksen den de ayrılırsa bir daha düzelmez diyor. beyler ya yok böyle bir şey. kızlar bile ağlamayı kesti amk çıt yok. izliyoruz. ara sıra karıncalanıyor falan. beyler sanki uzaktan çekiliyormuş gibi kamerayla. beyler bir anda televizyondaki hasan bize doğru döndü. homurtulu homurtulu konuştu. beyler gözleri simsiyahtı. yine bir bağırmaya başladık. ev inledi. sonra hasan televizyondan dışarı aktı beyler. resmen aktı amk. kırmızı bir sıvı gibi aktı televizyondan sonra birleşti. yine hasan oldu ama gözler simsiyah. çevresi ise damarlı resmen. öyle hızlı yanımıza geldi ki. biz ayaklandık bağıra çağıra koşuşturuyoruz. hasan, gerçek hasan üst kata kaçtı zaten amk. eylül de onun peşinden gitti. ben mutfak tarafına kaçtım. üç harfli olan hasan ise ismaili tuttu. kulağına eğildi, bir şeyler fısıldadı. sonra yok oldu.