beyler az önce bir düğüne katıldım

eve vardığımızda pınar hemen erhanın elini sargıya aldı. parmaklarını düz bir şekilde (artık yapabildiğimiz kadar) tutup iki tahta arasına elini alıp o şekilde sardık... (ilk öğretim ilk yardım dersi terkiz evet)...

ben üzerimdeki gömleği çıkardım ve başka bir gömlek giydim, erhana da bir tişört verdim. onun tişörtünü çöpe attım çünkü giyilecek halde değildi... kendi gömleğime kıyamadığım için atamadım başta ama sonra onu da attım çöpe...

bir ara aysun geldi aklıma... hiç aramamıştı. artık acaba başına bir şey mi geldi diye düşünmeye de başlamıştım. içeri geçip pınarla erhanın yanlarına oturdum ve konuşmaya başladık. erhan, kafede son söylediklerimden sonra benden özür dilemişti arabada... o anda bir şey dememiştim ama artık pınarla da muhabbetini kesip evine gitmesini istiyordum. olay kapanmalıydı... ben de kendi hayatıma odaklanmalıydım.

ama hiç de istediğim gibi olmayacaktı... pınar erhanı sevdiğini söylüyor erhan da yavaş yavaş yumuşuyordu...

onları dinlerken içerideki odadan telefonumun çaldığını duydum... koşarak gidip telefonu elime aldım, arayan aysundu.