1. 976.
    0
    sesimi duyunca pınar bana öyle bir baktı ki... sıranın bana geldiğini anladım ve pınar başladı...

    buna mı inanıyosun erhan? diyerek beni işaret etti...

    erhan hala şaşkındı ve pınarın parmağını uzattığı yere, bana bakıyordu... devam etti pınar;

    buna mı? sordun mu hiç daha önce düğün gecesi neden o halde olduğunu? bütün gece neden içtiğini? neden amcasının oğlunun düğününde onu tebrik etmeye bile gelmediği? sordun mu?! ne haldeyiz diye sorup duruyorsun, daha önce sorsaydın bu soruyu şimdi bu halde olmazdık! şimdi kardeşim dediğin insan, amcanın oğlu... ona sorsaydın bu soruları şimdi bu hale gelmezdik! anlatsana erdem! sen anlat, hadi bu adam yapamadı, soramadı sana, sen niye anlatmadın daha önce?! sen niye bahsetmedin bizden?! benim eski sevgilim oldugundan?!...

    başım yerde pınarın söylediklerini dinlerken bu kadar ileri gideceğini tahmin etmemiştim... pınarla topu topu 3 kez görüşmüştüm zamanında ve erhanın pınara duyduğu aşkı öğrenince hemen vazgeçmiştim. o anda pınarın tepkisi de gayet anlayışlı olmuştu... ve bu olayın üzerinden 2 sene geçmişti... 2 sene sonunda pınar amcamın oğluyla evliydi ve bu 2 sene boyunca hep erhanla beraberdi... bu durumda ne gibi bir çıkarım olabileceğini düşünmemesi, tamamen suçu benim üzerime yıkmaya çalışması beni de sinirlendirmişti ama ben bir şey diyemeyince pınar anlatmaya devam etti...

    hani her şeyini anlatırdın erhana?! hani her takunuzu paylaşırdınız?! erhaan? neden bilmiyosun bunları neden saklamış senden neden anlatmamış sordun mu?!

    erhan da şaşırmıştı... artık ne duysa bu kadar şaşıracağını sanmıyorum. yüzüme baktı.

    amca oğlu? diyebildi... başımı salladım sadece... hayır anlamında başımı sallayabildim... erhan yerinden kalktı.
    ···
   tümünü göster