1. 976.
    +2
    pınar bir yandan anlatıyor diğer yandan göz yaşlarını siliyordu. ama göz yaşları o kadar hızlı akıyordu ki o kadar hızlı silmesine imkan yoktu. o yüzden yaşları görebiliyordum yanağından süzülürken. erhansa sadece dinliyordu...

    yanlış başladık dedi pınar... yanlış başladık ve yanlış devam ettik. hepsi benim hatam kabul ediyorum, hepsi benim suçum ama seni hiç aldatmadım. seninle ilk buluştuğumuz andaki gibiyim ben, hala aynı pınarım. evlendikten sonra değil sevgiliyken bile başka birisine sana baktıgım gözle bakmadım erhanım. evet belki geçmişimden kurtulamadım o da benim hatam ama bunun cezası seni kaybetmek olmamalı. geçmişim geleceğime engel olmamalı! erhanım dinliyo musun? ben seni çok seviyorum... kokunu içime çekip uyuduğum ilk gece nasıl seviyorsam hala aynı seviyorum... ne olur bitsin bu kabus yalvarırım. uyandır beni öperek. dudaklarının ıslaklıgıyla uyanıyım, bitsin ne olur. bitti de bana, geçti gitti, ağlama artık de... bak göz yaşlarım akıyo görmüyo musun? silsene erhanım göz yaşlarımı... ağlatmasana artık beni, prensesini... hatırla bana prensesim derdin... yemin ederim erhanım... yemin ederim...

    bu andan sonra konuşamadı pınar. tekrar hıçkırıkla ağlamaya başladı. yüzünü elleriyle kapatıp kendisine hakim olmak istiyordu ama başaramıyordu.

    erhan neden diye tekrarladı sorusunu. neden buradaydın o zaman?...
    ···
   tümünü göster