beyler az önce bir düğüne katıldım

erhan başını ellerinin arasına almış sandalyeye otururken bir yandan da ben onu sakinleştirmeye çalışıyordum. garsonlardan biri pınarın dudağından akan kanı durdurmak için elinde peçeteyle geldi. pınar dokunmasına izin vermedi, peçeteyi garsonun elinden alıp masanın üzerine bıraktı... garson yanından ayrılırken bir ara içeriye doğru baktım...

diğer garsonlar erhanı sakinleştirip bir sandalyeye oturttuktan sonra içeri tanerin yanına gitmişlerdi. arada bir içeriye bakıyordum ama bir şey göremiyordum. sadece bir kaç insan silüeti... hepsi tanerin başındaydı bunu anlayabiliyordum ama ne yaptıklarını, tanerin kendinde olup olmadığını bilmiyordum. içeri gidip bakmak istiyordum ama pınarla erhanı yalnız bırakmak istemiyordum. bir şeyler konuşacaklarını bilsem ayrılırdım ama bu durumda konuşabileceklerini sanmıyordum. pınarın karşısındaki sandalyeyi kaldırdım ve ona oturdum...

pınarın bakışları birden bana kitlenmişti. karşısında beni görmesi hiç iyi olmamıştı o anda anladım ama artık iş işten geçmişti. sesimizi çıkarmadan birbirimize baktık... böyle mi olmasını istiyordum bilmiyorum ama bir şekilde bitmiş olması içimi rahatlatıyordu... pınarın bakışları bir an olsun ayrılmadı benden o anda... ben gözlerimi kaçırana dek bakmaya devam etti bana... erhan olmasaydı yerinden kalkıp bana saldıracaktı bundan emindim... bir ara erhana sordum iyi misin? diye, tepkisizdi...

10 dakika öncesine kadar daha iyi olduğundan emindim ve sonrasında daha iyi olacağından...