1. 26.
    0
    okuyan hemen hemen yok ama yinede devam ediyorum
    oturduk ve siparişleri verdik o sırada bu bana dışarıda geçen bir dilenciyi gösterdi ve görüyor musun dedi işte hayatın gerçeklerini sadece bu adamlara bakarak öğreniyorum dedi. ben şaşırdım çünkü hiç öyle filozof gibi konuşma alışkanlığı yoktu. sadece başımı sallamakla yetindim. o sırada yemekler geldi. yemekleri getiren kişi giderken bak bu adamda az çok anlatıyor dedi. bense gene başımı salladım. yemek yemeye başladık fakat yemek adeta boğazıma takılıyordu.bir taraftan ona bakıyordum hiç bir şey yokmuş gibi yemeye devam ediyordu. yedik içtik felan en sonunda hesap geldi fakat bende yumruk yemiş etkisi yarattı çünkü cebimdeki para hasbın ancak yarısını karşılıyordu.ne yapacağım diye düşünürken en sonunda arkadaşlara mesaj atmak aklıma geldi ancak hiç birinde geri kalan paranın çeyreği kadar para yoktu bile kara kara düşünüp etrafa bakınırken o hadi kalkalım artık dedi ve bir anda masadan kalktı. tabi bende kasaya doğru yürümeye başladım.tek kurtuluşum vardı adamlarla anlaşmaya gitmek fakat ben parayı verir vermez kasadaki muallak yüksek sesle paranın yarısı ekgib dedi tabi kız arkadaşım bunu duydu ve benim kızardığımı görünce hiç bir şey söylemeden kasaya geldi ve hesabın geri kalanını ödedi.
    edit:bi kaç yazım hatası vardı düzelttim
    ···
   tümünü göster