piçler ateistlerden neden nefret ediosunuz

ulan her geçen gün kendimden nefret etmeye başladım. giderek inanca saygı duyulan, inananın da inanmayanın da fikrini açıkça söyleyebileceği bi toplumda yaşama hayallerim köreliyor yoruldum amk. olum kötü insanlar değiliz lan biz, kimsenin bişeyini çalmam, kimseye en ufak zarar vermem, örfüm adetim ve gerçek ahlakım vardır, arkadaş çevremde sevilirim ta ki ateist olduğum duyulana kadar. kendi babam bile 3 sene süre içinde istediği kıvama gelmezsem evlatlıktan atacakmış beni ki tek evladıyım, en ufak bi saygısızlığım olmamıştır bugüne kadar, yaptığı işlere sabahlara kadar uyumayarak yardım etmişimdir. nedir bu dünya düzeni, bi insanın inancı diğerlerini neden bu kadar çok ilgilendiriyor ?

veya şöyle sorayım, bi insanın allaha inanması veya inanmaması, sizle aynı dini görüşe sahip olması veya olmaması neden sizin o insana duyduğunuz sevgiyi veya nefreti belirleyici bir unsur olabiliyor ? mesela ben müslümanları da seviyorum, yahudi arkadaşlarımda var, hristiyan bi ton arkadaşım var, aynı şekilde ateist olup ta sevdiğim veya sevmediğim insanlarda var ama hiçbirini sevip sevmememde inançları en ufak şekilde belirleyici faktör olmamıştır. sizi diğerlerini sevmemeye iten ana unsur nedir gerçekten merak ettiğim için soruyorum. liseliler gibtirsin gitsin, adam gibi konuşacak her inançtan adam gelebilir.

özet yok