beyler az önce bir düğüne katıldım

gerçekten de o an her şeyden nefret etmeye başlamıştım. taner yalan söylemişti. pınar da... üstelik olayı çözüp artık akışına bırakmam gerektiğini düşündüğüm anda işin ne kadar taktan olduğunu anlamıştım. pınar huurnun tekiydi. amcamın oğlunu aldatmıştı! hala aldatıyordu belki de... hatta belki beni bile aldatmıştı...

deniz kirli değil ki. içindeki pislikler yüzünden koca denizi suçlayamazsın deyip şarabı içmeye devam ettim. romantik dakikalar yaşarız diye aldığımız şarap benim kafamı açmaya yardım etmeliydi. görevi artık başkaydı...

erhan... dedi. bütün bunları hakedecek ne yaptı ben de çok merak ediyorum...

erhana söylemem lazım bunları

inanmaz.

inanmalı! hatta taneri alıp yüzleştirirsem...

erhanın tek güvendiği insan taner. inanmaz...

inanmalı! o zaman bana inanır! beni sever erhan, ne desem inanır...

pınarın eski sevgilisi olduğunu öğrendiğinde de sevecek mi seni? inanacak mı sana?!

sen söyle o zaman? sen açıkla her şeyi?

artık bana da inanmaz...

haklıydı. ben çırpınıyordum bataklığın içinde. birilerinin yardımını umuyordum ama etrafta bizden başka kimse yoktu. erhan öyle bir tezgahın içindeydi ki, bütün taşlar o kadar yerli yerindeydi ki... ne yapsak ne desek inanmazdı erhanım bize... pınara inanırdı, tanere inanırdı... bize inanmazdı...