asi bir küheylan

Adım Küheylan,

kızılca kıyamet yaylasında doğmuşam
koyaklarda kartal uçurmuşam, kurt kovalamışam, adam vurmuşam
onursuz yaşanmaz demişem
rezil rüsva etmemişem kendimi böceklere

bu yüzden dik bakaram adamın yüzüne
bu yüzden böyle hoyrat kalmışam
asi bir küheylanam
anam rüzgar, babam gurbet
bin yıldır bu koğuştayam
diz çöktürmez beni hasret
seni sevmişem
bir kekliğin sesini üzmekten sakınır gibi
seni sevmişem
gururlu dağ çiçeklerini göğsüme takınır gibi
ben sazımı kılçadırların boynuna asıpta öyle gelmişem buraya..

ölürsem iradi ölürem
harlanmış bir kılıca alnımla dokunur gibi
asi bir küheylanam
gözlerini benden ayırma
kırılıp düşerem sonra kimse bakmaz yarama
bana ne getirmişen cico
karda çürümüş sümbül soğanlarımı
yoksa tozkaldıran taylarımı
dargeçitlerdemi kanatmışan
o göçebe sevdamızın yamacına
şimdi kimler konmada söyle..

benki dipsiz uçurum boylarında
paramparça olmuş ölmemişem
benki huysuz nehir yataklarında
yaralarımı çamurla sıvamışam
nasıl sığaram düşündünmü
şu altı adımlık tosbağa voltasına şimdi..

dağları çıldırtan öykümü
ben bu demirlere dişlerimle yazmışam
asi bir küheylanam
el süremezler yeleme
bırak yırtılayım bırak, gem vurma benim dilime
hüznün duvarlarında
sıvası dökülmüş bir yer vardır bilirmisen yavri
bilirmisen çiçekler çentik çentiksolar
bu gevur ölüsü akşamlarda
bırak gözyaşlarımın açtığı çukurlar öylece betonda kalsın
donansın peşime bi metelik etmez bu sırtlan adımları donansın..

şapkam namusumdur
koma buralarda koma
tespihim dağılmasın
asi bir küheylanam
kesmez beni bu acılar
beni vursada bu puştlar
ancak sırtımdan vururlar.