beyler az önce bir düğüne katıldım

aysuna baktım bi an. dün gece tanışıp seviştiğim kız mıydı bu düşündüm. nasıl her şeyi birden bire erhana anlatır, nasıl beni yok sayar nasıl erhanın üzüleceğini düşünemez diye düşündüm. göz göze geldik. gözlerinin içi gülüyordu. kötü bir şey yapmamış da, bi yerlerde gizli olan bir şeyi bulup sahibine vermiş gibiydi... üzgün değildi, mutsuz da... sadece memnundu. rahattı...

derken erhan yanına oturdu aysunun...

bunları biliyorum zaten pınar anlattı! erdemle nalakası var onu anlat bana erdem neden dövsün bu yüzden taneri?!

ben bu sözleri duyduktan sonra artık o anda can vermeye meylettim binler... o an ki stresim sıkıntım ne varsa üstümden çıktı gitti... şaşırdım, ne diyeceğimi ne yapacağmı bilemedim... demek pınar bir şeylerden daha fazla kaçamayacağını anlamış erhanın eline sus payı vererek bu işten sıyrılmıştı... erhan bu kadarını biliyordu ve bu ona yetiyordu... ama benim anlayamadığım aysunla pınar nasıl aynı şeyleri söyleyebiliyordu?

aysuna baktım tekrar, gülümsedi, beni de rahatlatmak istiyordu bu sefer anlamıştım. arkama yaslandım. bir sigara yaktım. ve dinlemeye devam ettim... artık mevzunun devdıbını ben de merak ediyordum...