1. 26.
    +1
    bir şehir düşün acılarını tartıp tartıp müzik kutularına sığdırdığın. hangi dünyanda izin verirdin bu kadar kötülüğe sen, hangi kapıdan girerdin de çıkmazdın bu kadar süre. falakaya yatırır insan böyle duyguları bazen işte bende o anların birine göçebe olarak konuk oluyorum. ciddi olamam evet her ciddiyetimin sonu bilinmeze dayanıyor çünkü ve her ciddileştiğimde ruhsuz seanslar inceliyorum sözde. böylesi durumlarda farklı tarzlara yöneliyor içim ve biliyorsun işte ben artık ciddi olamam *
    ···
   tümünü göster