hep kahır dimi panpa

dur !
gidecek olsan da dur.
bana beverly hills'i anlat nasıldı.
ışıkları yanan pencereleriyle,
bir şaaşasıyla okul altı partilerinin,
içilen pançların, osmanlı şerbeti yerine
girdiğin çıktığın haremleri anlat, los angeles caddelerinde.
beni istanbul'a hapseden, benim kaçak bedenimden çıkamadığım
bana özgürlüğü anlat,
ne camisi, ne havrası, ne kilisesi olsun.
kızlar hep bana bakıyordu de,
metroda, kafede, 46. cadde'de
yalan da olsa hoşuma gidiyor söyle
hep kahır, hep kahır
bıktım be...

dur !
açma bilgisayarı, bekle,
bana şanslı doğanları anlat,
şanssız doğduğumu çaktırmadan,
varoşlarında bile ütopya kuran gençlerden bahset,
merhaba diyebilmeyi hiyerarşisiz, önyargısız
bana düşünen beyinleri anlat,
bayraksız, yasasız, tasasız
kızlar hep bana bakıyordu de,
queens'te, brooklyn'de, berkeley'de
yalan da olsa hoşuma gidiyor söyle
hep kahır, hep kahır, hep türkiye
bıktım be...