beyler az önce bir düğüne katıldım

yanına oturdum, o da doğruldu. pınara aşığım dedi. dünkü görüşmeyi de ben istedim, evlenmesine dayanamıyorum! onu kaybetmek istemiyorum, sen hiç aşık olmadın mı ulan, sevmedin mi, ne oldu da vazgeçtin? neden bıraktın sevdiğini? düşün bi neden terk ettin onu? işte ben aşık oldum ama terk edemedim. bırakamadım! ondan ayrılamadım. o kaçtı ellerimden, bak şimdi düğünü var, evleniyo, mutlu... ben ne haldeyim düşünen bile yok! ne hale geldiğimi gören yok. soran yok... sen olsan vazgeçirmeye çalışmaz mıydın? koşmaz mıydın aşkının peşinden?

kalakalmıştım... söyledikleri her şeyi biliyormuş havasındaydı. benim pınarla olan ilişkimi, pınarı sevdiğimi, erhanın pınarı ikimizin de elinden aldığını... her şeyi... neden bırakmıştım ben pınarı? ne için? amcamın oğlu onu çok seviyor diye mi? ya ben? seviyor muydum pınarı? seviyorsam neden sahip çıkmadım ona? neden bıraktım?

ve pınar... nasıl oldu da bu kadar pisliğin içinde erhanı kandırmayı başardı. nasıl oldu da erhanın gözünü aşkla boyayıp her şeyi ondan sakladı?

peki dedim, pınar? o da seviyor muydu seni?