şizofrenik dakikalar içerisindeyim yazıyorum

kalbime gömüyorum seni her defasında . tamam diyorum bu sefer öldü aşkımız. yalnızlık çiçeklerimi dikiyorum mezarına ,gözyaşlarımla suluyorum onları, anılarımızı... birer haylaz çocuk sanki bırakmıyor peşimi kokun . her köse basında saklanmıs gözlerinin rengi ,nefesinin sıcaklığı, dudaklarının tadı. rüzgar fısıldar adını kulaklarıma. martılar güler yalnızlığıma. deniz geldi kuytularıma suyunu paylaştı gözlerimle, unut dedi kalbime .sessizce baktı denizin maviliklerine kanayan kalbim . bu yangını söndürecek gücün var mı dedi alay edercesine . var mı dedi bu sırrı saklayacak kuytuların. sessizliğin sesi kapladı ortalığı baş başa bıraktı deniz bizi. hadi artık dedim kalbime yeter bu kadar sızlandığın. taktık kahkalarla dolu maskemizi çehremize başımız dik geçtik yanından...