anlatsam mı anlatmasam mı

benimde başımdan buna benzer bişi geçti bilirim cevapsız soruların ne kadar zor olduğunu herşey mükemmel giderken birgünde tüm hayatım altüst oldu sırf onun yüzünden 6 gün hastanede kaldım kaç defa intihara teşebbüs ettim bi erkek için intihara kalkan kızlara aptal derdim ama aynı şeyi ben yaptım aşkın ne yaptırcağı hiç belli olmuyomuş bunu öğrendim dediğim gibi allah kimseyi cevapsız sorularla karşı karşıya getirmesin neden nicinlerle yaşamak çok zor benim olayım olayı 3 yıl geçti ama acım ilk günki gibi olmasada hala içimde ve hala o sorular beynimde :( hastanede kaldığım zaman yazdığım bi şiiri sizle paylaşmak istedim
YOKLUK
elbet geçecek
göreceğim gözlerindeki pişmanliği
yalvarircasina bakişlari
duyacağim affet deyişini
bir ben daha bulamayacak
karşimda kapanicak ayaklarima
olmayan benden
olmayan ruhumdan, kalbimden
af dileyecek
artik o kalp başkasi için aticak
o anda biticek, körelecek duygulari
kaybolacak
yaptiklarina pişman
yokluğuma kahrolacak... !