2004 2005 galatasaray fenevbahçe maç öncesi

galatasaray’ın dünyaca ünlü taraftar grubu olduğunu o gün öğrendim…

vapurdan indiler…
polislerin sert müdahaleleri onlara işlemedi…
polislerin hepsini yerlere serdiler…
bir tane polis kalmamıştı koskoca semtte..!

arkadaşlarım ve ben üzerimdeki fenerbahçe formaları ile kaçabildiğim en uzak yere kaçmak için arkamıza baka baka durmadan koşuyorduk…
yanımızda bulunan mikrofon, kamera, yedek kameramız, hepsi ama hepsini bıraktık, canımızı kurtarmak için kaçıyorduk…
sadece biz değildik kaçanlar…
her fenerbahçeli taraftar durmadan kaçıyordu…
galatasaraylı taraftarlardan bir tanesi gözlerimin önünde elinde ki koskoca ‘döner bıçağı’ diye adlandırılan bıçak ile, 4 tane fenerbahçeli taraftarı herkesin gözünün önünde delik deşik etmişti…
bazı fenerbahçeli taraftarlardan kaçamayanlar, gözükmemek için denize atlamıştı…
hayatım da böyle bir olaya sadece türkiye de rastlamıştım…
o günden sonra zaten türkiye de maça gitmedim…

tanrıya şuan bile şükrediyorum ki, canımı bağışladı…
bir daha böyle bir hataya düşmek asla istemem..!
şu an güvenlik sorununun özellikle bu maçlarda türkiye de daha sağlama alındığını duydum fakat gene de bir kere böyle bir olay yaşamak beni çok korkuttu…

fenerbahçe taraftarına kızgınlığım çok!
nasıl kızmayayım ki? binlerce kişiden can güvenliğimiz için söz aldık…
sonuç? canımızı zor kurtardık…

galatasaray taraftarının böyle olduğunu bilmiyordum…
her iki takımı da yaptıklarından dolayı kınamaktayım…

fakat es geçmek istemediğim bir konu var:
galatasaray taraftarının yüreğine hayran kaldım…

birde en son söylemiş olduğum söz, orada o olaylar yaşanırken şuydu:
keşke benim tuttuğum takımın taraftarı da böyle olsa!

italya spor yazarı : adorlee lauren