ister dinleyin ister dinlemeyin ben anlatıyorum

sesimi çıkarmadım. okulda da ruh gibi gezdim. arasıra onun bana bakmadığı zamanlarda gizlice ona bakıyodum ne yapıyo, kimlerin yanında takılıyo diye. zamanla benimle aynı mekanda bile olmuyodu. ben gelince o çıkıyodu. belli ki bana çok kızmış ve sinirliydi. anunakoyim ben bişey yapmadım ki. sen arkadaşımsın diyosun hayallerimi gibiyosun bırakta biraz depresyonda kalıyım.

herneyse yine kendimi salak durumuna düşürüp ben yanına gittim

--özür dilerim hazal. sadece kötü olmuştum ve üzgündüm. sana soğuk davranmak istemezdim
ses vermedi
--hazal lütfen diyorum. tamam özür dilerim? niye özür diliyosam sanki ben hata yaptım anuna koyim ya :S
yine ses vermedi. sinirlenmeye başladım
--off hadi bak zaten üzdün beni yeteri kadar dahada üzme!
-ben seni üzmek istemedim sessiz. arkadaşça anlattım durumu ama ondan sonra sen beni daha çok üzdün

onu tenha bi köşeye çektim ve bağırarak: