1. 1.
    0
    beyler yıllar boyu hep insanlarlar kolay kaynaşan biri oldum ama son yıllardaki dost dediğim huur çocukları hep sırtımdan vurdu. benim de resmen pgibolojim bozuldu. artık kimseye güvenemiyorum herkese şüpheyle yaklaşıyorum. uzun süredir de arkadaşım yoktu zaten. bu yıl da ortam değişikliği olunca 2 dost edindim. ama benim hasta zihnim bir türlü izin vermiyor. ota taka küsüp alınıyorum. yeri geldiğinde çok eğlenceli biriyim ama bazen dayanamıyorum. onlar da bazen öyle şeyler yapıyor ki nasıl dost bunlar diyorum. bugün fena halde tartıştım ikisiyle de. 2 aydır görüşemiyoruz zaten ben şehir dışında olduğum için. resmen soğudular benden amk. ne yapacağımı bilmiyorum kaybetmek de istemiyorum güvendiğim nadir insanlar onlar. ha bi de bugün eski sevgilime (tam sevgili sayılmaz ama) ağzıma ne geliyosa saydım. çöküşteyim kısaca ölüm o kadar tatlı geliyor ki.

    böyle binler, bi akıl verin amk.
    ···
   tümünü göster