hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

Volkan’ı aradım bunları düşünürken,
Buluşma detayları, filizin durumu çok önemliydi;
-iyiymiş baya, toparlamış. bugün gittiği de ikinci mülakatmış, olacakmış heralde bu iş, öyle demiş aslı’ya
Yaşadığım ikilem öyle taktan bişeydi ki
Sevdiğim insanın mutlu olması bile acı veriyordu bana.
Acı çekmesini asla istemiyordum bir yandan
Ama toparlandığına dair haberler geldikçe de
Buruşturup kenara koyduğu daylami defterini yakıp
Küllerini denize savuracak diye ödüm patlıyordu.
Gerçi belki de çoktan derin sularda kaybolup gitmiştim
Ama yüzüme kapıyı kapatmadan “git, dayanamıyorum” deyişi gitmiyordu gözümün önünden,
Dayanamayışı, aşkının devdıbına işaretti,
Öyle olmalıydı!
Bir şeyler bana umut vermeli, hayata tutundurmalıydı!
-özge bugün gidemedi, yarın ya da daha sonra gidecek,
aslı yine haber versin bize programlarını,
-tamam.
Alkol sınırımı biraz aşmıştım ki,
Son durum ne acaba diye bir merak sardı beni,
Saat geç oldu, aramak uygunsuz olur diye mesaj attım,
Cevabın gelmesi uzun sürmedi;
“iyi iyi şükür, sabah taburcu edecekler inşallah”
Mesajlaşıyorum özge ile!
Krizi çabuk atlatmıştık,
Plan kaldığı yerden devam edebilirdi.
Duş aldım, yatma kıyafetlerini giydim,
Tam normal şekilde yatağa uzanacakken bir sancı saplandı mideme,
Allahtan yatağın başında geldi sancı, yoksa yığılırken başımı gözümü kesin yarardım..