ateist birisinin ahlak yasası olabilir mi

vicdan denilen bir şey var ve dine bakmıyor.kim birilerinin kendi yüzünden acı çekmesini ister ki.örneklendireyim

"sokağa çıktım adamın birini öldürdüm", adamın 2 çocuğu ve bir karısı var yetim kaldı.kim bundan haz duyabilir sadece caniler.

kısacası evrensel bir ahlak yasası vardır bazı filozoflarında desteklediği gibi insan buna akılla ulaşır ve akılla iyiyle kötüyü ayırt eder. bunu dine bağlamaya çalışan beynini gibeyim.

"düşünmeyi biliyorum, ben zekiyim, ateistlere soru sordum onlara kendilerini sorgulamalarını sağladım" falan sanma apaçık malsın daha analitik düşünme yeteneğini kavrayamamışsın

ve bunu bir deist olarak söylüyorum. aynı şekilde ben de senin gibi bir liseli malken böyle düşünüyordum tanrıya inanmayan adamdan korkacaksın gibi.

sonra gerçek dünyayı gördüm insanları tanıdım, tanrıya inanmayan ama bir sürü iyilik yapan insanlar gördüm. onun yanında "müslümanım, şakirtim, tanrıya inanıyorum."

diyenlerinde yaptığı bir sürü mallık ve pisliğe rasladım. uyuşturucudan kız kardeşinin arkadaşlarını gibip atmaya kadar ve bunları bir şakirt yapıyordu.

mesele allah'a inanmak değil zamanla sende kavrarsın bunu.