anlatsam mı anlatmasam mı

final partının üzerinden bikaç gün geçmesiyle üzerimdeki galeyana geliş gibi duygular azaldı haliyle. 2 gün öncesiyle şu anki düşüncelerim farklılık gösteriyor. bu düşünce ve duygu farklılığının kelebek reyizde de olmaması işten değil. yeri geldi yaptığından tatmin oldu, yeri geldi pişman oldu.

demem o ki; bundan sonra yapacağı hertürlü şeyde gün gelecek tatmin olacak, gün gelecek pişman olacak. o yüzden tek bir soruyla hayatı sınırlandırıp, ona göre yaşamak biraz acı verici olacaktır.

ha bir de, ebru aldattı kesin falan diyorsunuz. doğrudur, kadındır yapar. her kadın huurdur gözümde, yadırgamam. kelebeğin tekrar ebruyla olma ihtimalini düşünmesine şiddetle karşı çıkanlar var. kelebeği midesiz olarak nitelendirenler. bu da doğrudur, midesizliktir. ama o midesizliği ben de yaptım. hal öyle bi hal alıyor ki bi yerden sonra, olmuyor panpalar, kendi kişiliğini, karakterini aşağılatıp da kadınım dediğinin yanında yatman daha cazip geliyor. koduğumun saçma sapan hayatı işte. yapacak bişey yok, boyun eğiyorsun.

o yüzden kelebek reyiz ne yaparsa yapsın; taraflarca doğru olsun yanlış olsun, anlayışla karşılanmalı. aldatılmış olsa bile en kötü ihtimalle, en azından aldatılmış bir erkek olgunluğuna erişti. kaldı ki bu olaylar silsilesi kendisini daha önce de söylediğim gibi üretken yaptı. onca şair mutlu oldukları anlarda mı ayrılığı yazdılar, hayır. ama değerliler gözümüzde. kelebek reyiz de öyle.

şimdi gibtir git panpa. bulunduğun günde ne hissediyorsan onu hissetmeye devam et, kendini engeleme. bu da nacizane tavsiyemdir.