gecenin bir yarısı uykudan uyanırsın

önce tuvalete sonra mutfağa gidersin dolabın kapağını açıp dondurma kutusunu eline alırsın ağırlığına bakarak kapağı açmadan içinde ne kadar kaldığını tahmin etmeye çalışırsın üç aşağı beş yukarı da yanılmazsın zaten.
sonra salona geçip televizyonun karşısında hızlı hızlı yemeye başlarsınne seyrettiğinin pek önemi yoktur çünkü zaten baktığın halde görmüyorsundur.
potansiyel aşıksındıryani bir kelime ile ona daha yakınsın. nasıl oluyor da bir insan başka bir insanı bu kadar mutlu ve mutsuz kılabiliyor ?
yukarıdaki soruyu çok düşündüğün zaman aklın aşınıreğer aynı kadını bir ömür boyu seversen yüreğin de aşınır.
onunla yaşadığın belki bir gündü ama en az yaşanan en çok hatırlanıyor.
vapurdan iskeleye ilk atlayan sen olursan güya onu öpecektin ama yine başaramadın
dondurman bittiği zaman hayallerde bitiverir birden dişinin sızlaması da geçer. ama onun olmayışı yüreğini sızlatır.
yerinden doğrulur boş dondurma kabını çöpe atarsın.

özet: aşıksındır ama o yoktur