depresyonun bokunu çıkartanlar gelsin 2

hiçbirşey yapmak istemiyorum. zihinsel bi yorgunluk var. aşık olamıyorum zaten dışarı çıkmaya üşeniyorum. ara sıra kafamda senelerdır kurguladığım kızı başka bi bedene geçirip gerçeklik yaratmak istiyorum ve ona aşık oluyorum biliyorum aslında o kafamdaki kadın değil ama yapamıyorum. kafamda sahneler kurup kendime acı çektirmeye çalışıyorum hiç bi kızı kendime ait ve kendimide hiç bir kadına ait görmüyorum. hiç bir yere gidesim gezesim yok ara sıra bir kaç film açıyorum 15 dakika izleyip kapatıyorum uyku düzeni zaten gibimsonik. herşeyden kuşku duyar oldum bu durum son 3 4 senedir böyle alıştımda artık zaten kendimi çok mutlu hep gezip tozan biri olarak hayal edemiyorum herşeyi hayal eden ben bunu hayal edemiyorum. akşam vakitleri ara sıra çıkıp geziyorum ki o da tatmin edici olmuyor zaten neyse çok uzun oldu dıbına koyim eğer dinleyen varsa ve birazda olsa beni anlayan biri varsa o benim için yeter