1. 101.
    +1
    tek sorunumuz ailesiydi beni biliyorlardı ve tabi bunu istemdikleri için buluşmamızı pek istemiyorlardı genellikle yanında bi kız arkadaşı oluyordu buluştuğumuzda anneside ruh hastasıydı, bir gün yine buluşmuştuk bi kafede oturup bişeyler içiyorduk havada soğuk içerde en köşedeyiz maksat kimse görmesin bunun arkadaşıda gitmitşi baş başaydık yine ben daha nerden geldi kimden duydu derken bunun annesi geldi kafeye ben o gün yaşadığım züt korkusunu bir daha hiç bi zaman yaşamamışımdır geldi oturdu yanımıza ben kekeliyorum korkudan kız zaten ayrı bir korkuda "ee nasılsınız gençler" dedi oldukçada normaldi iii ii iyiyiz diyebildik anca kafeninde her masaya işte ikramı meyve tabakalrı vardı elma veriyorlardı bide bıçak, annesi aldı bıçağı elma soyup bize yediriyordu tabi ben kaçim mi yoksa nezaketen elmayımı yiyim napim bilemiyordum neyseki kadın kalktı ben gidiyorum sizde oyalanmayın evinize gidin dedi sani 5 tonluk yük kalktı üstümden sanıyordum ki artık annesinde izin veriyordu bize..
    ···
   tümünü göster