terkeden sevgiliye mektup

gittigin gün öldüm aslında ben..

öldügümünde farkındayım uzun zamandır, biliyorsun sende içimdeki herşeyi sana verdigimi...

gidişinle ne oldu biliyor musun asıl? i̇çimdeki herşey de senle birlikte gitti bütün hisler bütün duygular sadece mezar başında aglayabilen bir ben varım .

neden biliyor musun bilmiyorsun nerden bileceksin ki neden agladıgı mı?

söyleyeyim güzelim. çünkü farkındayım yakında bende girecegim o mezara her mezarda agladıgımda belki de kendime aglamam bu .

o mezarda olmayı istemek ama olamamak nedir bilir misin sen?

nerden bileceksin ki umarsızca çekip gitmedin mi ne olacak acaba hali diye düşündün mü?

suçlamak için söylemiyorum sakın ne olur yalvarırım böyle anlama yapman gerektigini düşündügün için yaptın saygı duyarım.

peki hiç düşündün mü ölümü harbici ama saatlerce gecelerce hatta günlerce ve hatta 1 yıl boyunca her gün dua ettin mi yalvardın mı allaha canımı al diye. hayat harbiden kısa ne zaman farkında varırsın ne zaman anlayacaksın bunu bilmiyorum.

ama benim bekleyecek gücüm kalmadı artık umutsuzluk tüketti beni.

yanında olan insan yanında taşıdıgın insan sen agladıgında neden diye sormadan aglıyor mu seninle birlikte?

göz yaşlarını öperek mi siliyor yanaklarından?

senin derdine senden fazla üzülüyor mu?

seni düşünüp sana üzülüp geceleri uykusundan uyanıyor mu huzursuz mu geziyor bütün gün?

gerçekten seviyor mu seni senin için herşeyi yapar mı gerçekten?

susabilir mi mesele benim gibi?

bagrı yansada her gün cehennmi yaşasada her gözünü açtıgında hayata kendine herşeye lanetler okusada sen üzülme diye ölümü bile erteleyebilir mi ?

ölmemek için çabalar mı seni düşündükçe? o zaman git onunla gidebildigin kadar nereye kadar giderse güven ve sende sev onu beni sevdiginden daha fazla sev bana verdiginden daha fazla deger ver

ama ! i̇çinde eger bu söylediklerimde ilgili en küçük bir soru işareti varsa kafanda dur düşün ne yapıyorum ben ne olacak diye.

öldüm ben gidişinle içimdeki herşeyde gitti seninle ve ben kimim neyim bilmiyorum artık.

çok haykırdım içimden duydun mu söylediklerimi konuştuklarımı ölecegiz dedim sevdigim ölecegiz güzelim, ölmeden önceki o son anlarda aklına gelmeyecek miyim?

gelecegim, emin ol, o zaman içinde en küçük bir pişmanlık olmayacak mı demeyecek misin bir gün bir kez bile şu koca ömürde keşke diye benimle bizimle ilgili bir cümle kurmayacak mısın?

gelmeyeceksin deme çünkü bilmiyorsun ne zaman ölecegini sadece varsayıyorsun. ne kadar itelesende aklının en karanlık noktasına kalbinden çıkartmayı başarsan bile aklında hep emrah olacagım ben.

o adam o cocuk o haylaz o yaramaz ama o aşık dürüst yalan söylemeyi beceremeyen gözlerine baktıgında kilitlenen sırf kahkahanı duyabilmek için göbegine üfleyen ve seni her zaman seven emrah.

o öldü işte gidişinle kalbimde bir mezar üstü toprak kaplı canlı canlı gömülen biri var orda sen gömmedin onu oraya ben gömdüm.

en çokta canımı bu yaktı biliyor musun hissettim her bir acıyı farklı farklı her yerimde her şeyimde hissettim.

ve artık canımı acıtamaz oldu hayat hissizleştim çünkü uyuştum kalbim içim ama aklım ı ıh..

o kaldı onda herşey kaldı senle ilgili herşey her saniye kaldı .

sen bana dair herşeyi sildin attın çıkarttın belki hayatından ama işte ben onu beceremedim kıyamadım belki yapamadım.

benim için degersiz degildi onlar benim hayatımdı gelecegimdi umudumdu nefesimdi..

yapamadım o yüzden.

ulaşamıyorum sana artık yoksun sanki ama varsın kalbimdesin içimdesin aklımdasın rüyalarımdasın yalnız gezerken yanımda olansın konuştugumsun birlikte yaşadıgımsın ama sadece hayallerde..

yavaş yavaş aklını kaybetmek dengenin bozuldugunu bilmek farketmek hayatının avuclarının arasından kaydıgını görmek insana acı verir ama bana vermiyor artık izliyorum sadece bi an önce bitsin bi an önce kurtulayım allahım bir önce öleyim artık..

ne gelecekse başıma gelsin ama yok ölmüyorum ölemiyorum beceremiyorum yapamıyorum.

böyle yaşamaya mahkum edecek kadar nefret ettin benden yahut önemsizdim bilmiyorum ama bunları düşünmüyorum artık..

kaç defa gittim babanın kapısına her seferinde görünmeden uzaklaştım içimi açmak dökmek anlatmak istedim herşeyi belki anlar dedim umut bulmak istedim ama güvenemedim kendime.

hoş onlar kabul etse bile sen etmedin ki.. sadece gittin bir köpek yavrusu gibi sokaga bıraktın ve düşünmedin bir daha ne oldu acaba ona diye..

i̇şte bana olan bu güzelim özetle bana olan bu olmakta devam eden şey bu seni düşündükçe yanında olması gereken kişi benken bi başkası ile seni düşündügümde hissettiklerim.

kokunu bi daha duyamacak olmak ne demek benim için farkında mısın sen !!

bir daha yanında o güzel yüzüne bakamadan uyanmak zorunda olmak

sıcaklıgına sırtımı verip huzur için bir daha uyuyamıcak olmak ne demek benim için biliyor musun..

ruhum üşüyor artık titriyor uyuşuyor ölüyorum her gün hissediyorum bunu her gün dirhem dirhem azalıyorum ne için peki

sen için sadece sen .. sen şimdi beni terkettin ya hadi dön birlikte terkedelim beni bende yanında olayım olmaz mı...

bir gün bana gelir de bişeyler söylerse sana benim hakkımda bizim hakkımızda sana bir mektup falan verirse o zaman agla olur mu ..

çünkü o babanla konuşucam cesaretimi topladıgım zaman herşeyden geçtigim an her şeyin bittigi o en dibi gördügüm zaman yapacagım bunu.. çıkacagım karşısına senin bu dünyada olmanın sebebi olan o insana babana bütün içimdekileri iyi kötü ne varsa anlatacagım benle ilgili senle ilgili. ve diyecegim senin yüzünden baba sen olmasaydın ben bu halde olmayacaktım senin yüzünden diye bagıracagım yüzüne emin ol belki aglayarak belki de buz kesmiş olarak..

ve sonra son bir rica ile çıkacagım hayatınızdan deyip sana iletmesi gereken o mektubu verecegim okusun okumasın farketmez benim için emin ol senin içinde farketmicek..

ama sen o mektubu okudunda ben çoktan ölmüş olacagım emin ol bundan. bunu bilerek oku o mektubu anlarsın belki sevmenin ne demek oldugunu da uzak durursun sevmekten aşktan ben olursun belkide bana dönüşürsün anlarsın beni beni yaşarsın benle yaşarsın o saatten sonra

ama ne fayda

o yüzden son yazdıklarımın olmasını bekleyerek geçsin bundan sonra zamanın bir gün olacagına emin ol adın kadar..

1 hafta mı 1 ay mı 1 yıl mı 10 yıl mı 20 yıl mı 30 yıl mı ne kadar dayanabilirsem dayanabildigim yere kadar dayanacagım sana bunu yaşatmamak için ama karşılıgında tek birşey istiyorum senden..

beni babanla konuşmak zorunda birakma olur mu?

seni seviyorum ve senden başka kimseye sevmeyecegim buna emin ol..

not çok dertliyim dıbına koduklarım ama eminim şuan burda beni anlayacak bir tane bile adam yok...

bu şarkı eşliginde: http://grooveshark.com/#/...e+rain+again/33q3uj?src=5