bu da benim hikayem

#109

kalkıp kapıyı açtığımda deniz'i görmek heyecanımı daha da arttırmıştı. dile kolay, 2 sene sonra deniz evimdeydi. bir an istemsizce evimizdeki son gecemizi hatırladım güldüm, o da bana gülümsedi. bir şeyler almıştı gelirken, ne gerek vardı diye sorduğumda yeni eve eli boş gelinmez ayşe teyze * annem * * öğretmedi mi sana dedi tekrar gülümseyerek. hiçbir zaman iyi bir öğrenci olamadım dedim bende sırıtarak ve içeri geçsin diye kapının önünden çekildim. içeri geçti, oturduk bir süre sohbet ettik okulundan, yüksek lisansından falan sonra ben börekle çayı getirdim o da tatlı almıştı onları da koydum tabağa. deniz elimdekileri görünce şaşırdı, niye yoruldun diye de sitem etti bana. böreği yerken aklına annem geldi bizimkilerden ve denizin ailesinden falan konuştuk bir süre. çay muhabbeti bitince kalabileceği odaları gösterdim denize, kira konusunu konuştuk falan o da kabul etti yerleşmeyi ben bilmem kaçıncı kez benim için sorun değil dedikten sonra. işlerini halletmeye çıkacaktı, arabayı kullanması şartıyla ona katılmayı teklif ettim o da kabul etti. her şey eski günlerdeki gibiydi, tek fark iki arkadaştık sadece...