beyler bu başlığı oylesine actım

keşke zengin olsaydım. o zaman insanlar görürdü beni. hocalar bile saygı duyardı. eskiden çok çalışınca emek verince insanın iyi bi hayat yaşayacağını sanırdım. ama öyle olmuyormuş. ne kadar başarılı olursan ol aranızdaki fark hiç kapanmaz. ben hep ezik gedim ezik giderim. yapacak bişey yok. okulu bitirsem avukat olsam da yine bu değişmez. bi kere çevrem yok. hem hep hatırlayacaklar beni bu eskiden böyle ezikti diye. hem az önce de dediğim gibi fakirlik yapışmış ruhuma. bir gün parayı bulsam da insanlar beni yine beğenmeyecek. çünkü onların evinde daha ilk okuldan itibaren bilgisayar vardı. face de bilmem nede sözlüklerde belli bi birikim elde etmişler. bi arkadaş ortamalrı var. gerçektede öyle. okul çıkışı geziyorlar ediyorlar ben hep eve gidiyorum. starbucksa gitsem kahve adı bilmem. bi kere sinemaya gitmiştim nerden girilir nerden çıkılır bilemedim. sizin için çok normal olan şeyler benim için hiç bilinmeyen şeyler. kaç yaşında olursam olayım ben hep ezik olacağım. fakir bin diye dalga geçeceksiniz.