dogmalarınızı sarsıcı bir başlık açıyorum

kimi noktalarda haklısın. öncelikle, düşünmek okumak araştırmak "farzdır". sormak imanın yarısıdır demiştir hz. muhafazid. kur'an'ı kerim'in ilk emri "oku"dur. insan aklını kullanmadan varlığını, benliğini kavramdan hiçbir yere vamaramaz panpa. insanı bu kadar üst kılan budur. düüşnmek ve düşüncesi sonucunda üretmek.

yalnız sanki karşındakilerin hiç okuyup araştırmayıp sallapati inandığını mı düşünüyorsun? yahut bu üslubundan ötürü mü bana öyle geldi bilemiyorum. yanlış anlamış da olabilirim seni. ben kendimi ciddi anlamda bildim bileli "varlık" kavramı üzerine araştırıyorum.

insanın içinde bir yaratıcıya sığınma ihtiyacı tarih boyunca vardır. çünkü olan budur. insan ne kadar üst bir varlık olsa bile, evren çapında acziyet içinde olduğunun farkındadır. bu noktayı yaratıcı kavramıyla doldurmak istediğini düşünebilirsin. ancak gerçekten insanın özünde bu olmasa, bu kavram milyon yıldır yaşamazdı.

önce şu duruma netlik kazandırayım. yeryüzüne sayısını bilmediğimiz kadar çok peygamber gelmiştir. her medeniyete bir peygamber gelmiş midir, bilemem. ama allah der ki, her kavim onlara verilen şeriattan sorumludur. yani allahı hiç bilmeden de bir kavim yaşamış olabilir. ve sorumlulukları bildikleri kadardır. (hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?) öte yandan yeryüzündeki medeniyetler çeşitli yok oluşlara felaketlere ve yozlaşmalara uğramışlardır. dinler de bu olayları sonucu değişmiş, özünden kopmuş yahut kaybolup gitmiştir. aborjinlere de zamanında din gelip gelmediğini bilemeyiyoruz.

öte yandan tanri kavramı bir uydurma bir sanrı mıdır? ben öyle düşünmüyorum. çünkü evren mükemmel bir düzen içinde işlemektedir. sünnetullah dediğimiz allahın yasaları yürümektedir. ve muhakkak ki bu kadar sistemli bu kadar matematiği olan bir düzenin de bir sahibi vardır. bence bu nedenle doğrudan doğruya bir yaratıcıyı inkar, gariptir.

son olarak da, islam insan onuruna yahut senin zihninde, değerlerine nerede hitap etmiyor, sorabilir miyiym? bunu gerçekten bir samimiyetle soruyorum. yanlış anlama sakın. sonuçta iyiliği adaleti yakınlara bakmayı doğruluğu çalışmayı en önemlisi "oku"mayı emreden bir din.