bu da benim hikayem

#70

tahmin edenler oldu mu bilmiyorum ama çağrı ve mesajların hepsi naz'dandı. hemen aradım naz'ı telefonu açtığında hüngür hüngür ağlıyordu. pekekent efe çeşme'nin intikamı olarak naz'ın evini basmış bir güzel kızı tartakladıktan sonra söyle o utku binine gelsin görüşelim kendisiyle demiş sonra da gitmiş. naz anlattıkça kan beynime sıçradı resmen, şerefsize bak sen benim izmirde olmadığımı bildiği halde gidip kızı taciz etmiş üstüne bir de kızı dövmüş. naz'ı teselli ettikten sonra hemen denizi anlattım ve durumu anlattım. gitme demesine rağmen gitmem gerekiyordu çünkü naz'ı o halde bırakamazdım amk. o kadar emeği vardı bende, borçluydum bunu ona. denizle konuştuktan sonra durumu ev arkadaşına anlattım, okula bir iki gün gitmezsem sıkıntı olmazdı nasılsa. telefon görüşmeleri bittikten sonra ufak bir çantay 3-5 tshirt bir iki de kot attıktan sonra atladım arabaya bastım izmire gittim. gece 3 gibi izmirdeydim, o saatte eve gidemeyeceğim için direkt naz'a gittim. kapıyı çalınca önce korktu sanırım çünkü açmadı sonra telefondan arayıp kapıdakinin ben olduğunu söyleyince rahatlama sesinden bile belli oluyordu. kapıyı açtı, naz'ı ilk gördüğümde yaşadığım duyguları allah bir daha yaşatmasın bana...