bu da benim hikayem

#57

ertesi sabah uyandığımda denizden gelen mesaj beni kahve ve sigara olmadan aymaya yetti.

bizimkilerin acilen dönmesi gerekti, bu gece söz için bir yerlerde toplanalım, yarın sabah dönüyorlar.

aslında mesajda şok etkisi yaratması gereken bir şeyler yoktu ama tekrar okursanız sizde benim düşündüğüm yerleri anlarsınız. nasıl önemli bir iş çıkmıştı ki denizin ailesi beni ve ailemi tanımaya geldiğinde apar topar dönmek zorunda kalmıştı ve deniz neden bana böyle soğuk bir mesaj atmıştı? sabah sersemliğidir diyerek geçiştirdim ve

sana da günaydın aşkım, bizimkilerle konuşup size haber vereyim diye cevap gönderdim. salona geçtiğimde annem ve naz oturmuş muhabbet ediyorlardı babamsa kahve gazete keyfi yapıyordu. hepsine günaydın dedikten sonra durumu açıkladım, bizimkilerde merak etti bu önemli işi ama pek üstünde durmadılar. akşam için babamın arkadaşının sahildeki restoranından yer ayırttık ve bende durumu denize haber verdim. denize mesaj attıktan sonra kaan ve başak'ı aradım onlar hala izmirdeydi onlarında yanımızda olmasını istiyordum, naz'da gelecekti. telefonu kapattıktan sonra denizden gelen mesaj kafamdaki soru işaretlerini tekrar gün ışığına çıkardı.

tamam, akşam görüşürüz.

bir soğukluk vardı denizde ve neden olduğu hakkında en ufak bir fikre sahip değildim. dün gece güzel ayrılmıştık, zaten sonrada vurup kafayı yatmıştım. bir kaç dakika durup günün kritiğini yaptım, ters giden bir şeyler yoktu. bende konuyu naz'a açtım...