hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

O, ilk buluştuğumuz andaki ifade yeniden oturdu bu lafımla yüzüne,
Meyve suyundan keyfle bir yudum aldı,
Masaya bırakırken gözleri bayram yeriydi,
Hayranı olduğu ünlüyü tedavi edecek olan doktor gibiydi tam anlamıyla,
-elimden geleni yaparım, söz.
Elinden ne geliyor bilmiyorum,
Ama bana bir adım atacak fikir versen bile yeter,
Benim en çok ihtiyacım olan şey de bu zaten,
asıl sorunum bu,
Ne ben ne de çevremdeki hiçbir insan bir fikir üretemiyor,
“acını paylaşıyoruz..” diyorlar,
Yaptıkları şey bu
Bunu istemiyorum ki ben,
Çelenk göndermeyin cenazeme arkadaşım, tema vakfına bağış yapın..
O yüzden, ben, beni bu taka bulaştıran insanı o şeytani zekÂsıyla bişeyler üretebilir diye çare gördüm kendime,
Başka da hayatımda buna akıl yürütüp işe yarar bişey bulabilecek kimse yoktu, o anda,
ya da zaten çoktan örülmüş olan kader ağlarına,
farklı yollardan dönüp dolaşıp takılıyorduk bir şekilde,
kim bilebilirdi ki çareyi özge'de arayacağımı,
bilemezdi,
tesadüfen filiz'le tanışıp ona bu kadar aşık olacağımı kimsenin bilemeyeceği gibi,
ya da daha önce seda'da yaşadığım kısmetsizliğin bilinemeyeceği gibi..