hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

Volkanla, ilkerle, hasanla konuştuk bu süre zarfında,
Bir de annemin evinden çıktığım gün hande ile!
Sağolsunlar ilgilendiler, sordular,
Benim için iyi gelecek, ellerinden gelen bişey varsa yapalım diye teklifte bulundular,
Yoktu,
Bana, ya bu işi çözecek ya ızdırabımı dindirecek bir şey gerekiyordu,
Bu da arkadaşlarımda, dostlarımda o an için bulunmuyordu maalesef,
Telefonu kapatana ya da yanımdan ayrılana kadardı benim için çözümleri,
Geçiciydi,
Yalnız kaldığımda yine mezarıma giriyordum,
Bana, yanımdan gittiğinde mezarıma dönmeden başka bişeyler yapmayı öğretecek biri gerekiyordu.
Sadece volkanla biraz daha uzun sürüyordu konuşmalarımız,
Aslı’dan gelen son havadisleri, karşı cephedeki durumları öğrenmeye çalışıyordum,
Her defasında aynı şeyleri duyuyordum,
Kötü, çok kötü, adını bile anmıyor, o da çıkar bir yol arıyor.
Bulamayacak ki,
Bulamayacaz,
3. yılımızda elimizi ayağımızı titretebiliyorsak birbirimizin buluşacaz diye,
Bize başka yol olamazdı ki,
Bunu o da adı gibi biliyordu da, kaçıyordu,
Kaçmak zorunda hissediyordu kendisini
Olsa bile başka yol ya sonu uçurum olurdu sonu ya da belirsizlik,
Ve varlığı bile düşünülemezdi mutluluk ya da huzurun..