bu da benim hikayem

#47

ilk defa sigara içmek işime yarar olmuştu. sigarayı bahane ederek ben çarşıya gidiyorum dedim, naz benimde yürümeye ihtiyacım var diyerek bana katılmayı önerdi bende kabul ettim. böylece kimse şüphelenmeden evden çıkmayı başarmıştık, şimdi bir de sorun çıkmadan efe işini halletmek gerekliydi. çarşıya doğru yürürken aklımda türlü türlü planlar vardı ama hangisini uygulayacağımı efenin tavrı gösterecekti. ben kafamda planlar yaparken naz efeyi görmüş olacak ki baya gerildi, biraz daha dikkatli baktığımda efe bekliyordu bizi. beni görür görmez ,ki sanırım beklemiyordu beni, sağlam bir küfür ederek kafa atmaya çalıştı ama sporun getirdiği çeviklik sağolsun kolayca kaçtım yolundan. ben kaçınca bu daha sinirlendi, başladı küfretmeye aklınca beni üstüne çekecek. bir süre küfrettikten sonra sakinledi, baktı ki benden hayır yok naz'a yalvarmaya başladı. naz tepki göstermeyince hiç beklemediğim bir hareketle suratına tokadı bastı beyler.. hani derler ya cinnet geçirmek diye, işte o an ben o cinneti yaşadım. etraftakiler bizi ayırdığında efe yerde iki büklüm yatıyordu ama benim hıncım geçmemişti.. tabi bu arada polis geldi, ne olduğunu anlayana kadar nezarethane yolları bana gözüktü, efede hastanede ağzını burnunu toplattıktan sonra geldi. bu arada naz evdekilere haber vermek zorunda kaldı, hiç istemediğim halde deniz o halde beni gördü. efe bir ara şikayetçi olmayı düşündüyse de ben bıçaklanma olayında şikayetçi olmadığım için o da işin üstünde durmadı sadece bir iki tehdit savurdu sonra sabah ikimizde salıverildik. eve gittiğimde tatil havası çoktan değişmişti...